Dostar­cza­nie rze­tel­nej wie­dzy o oso­bach LGBT+ jest nie­zwy­kle ważne, zwłasz­cza teraz. Cza­sem wystar­czy opo­wie­dze­nie, że homo- czy bisek­su­al­ność to nor­malne warianty sek­su­al­no­ści czło­wieka, a związki, które two­rzymy są tak samo skom­pli­ko­wane, jak w świe­cie hetero 😉 Sen­sowna wie­dza przyda się oso­bom LGBT+, które dopiero odkry­wają swoją toż­sa­mość i orien­ta­cję, zwłasz­cza nasto­lat­kom.

Co może­cie zro­bić? Żywą biblio­tekę, lek­cję dla mło­dzieży, szko­le­nie lub warsz­tat.

Osa­mot­nie­nie, myśle­nie „jestem jedyną taką osobą na świe­cie”, lęk o przy­szłość. To rze­czy­wi­stość wielu osób LGBT+ w Pol­sce. Bycie razem, roz­mowa, dzie­le­nie się doświad­cze­niem poma­gają budo­wać nasze małe wspól­noty, które pod­trzy­mują na duchu, a nie­rzadko chro­nią przed naj­gor­szym. Cza­sem wystar­czy po pro­stu spo­tkać się i poga­dać, obej­rzeć razem film, pójść na imprezę czy poje­chać na marsz do sąsied­niego mia­sta.

Co może­cie zro­bić? Spo­tka­nie spo­łecz­no­ściowe, grupę wspar­cia, imprezę z oka­zji Dnia Coming Outu.

W sytu­acjach kry­zy­so­wych trzeba szybko inter­we­nio­wać, w innych sytu­acjach pomoc może pole­gać na wspie­ra­niu w roz­woju, akcep­to­wa­niu sie­bie. My, osoby LGBT+, doświad­czamy prze­mocy rówie­śni­czej, jeste­śmy wyrzu­cane z domów, wyklu­czane z rodzin. Jeste­śmy ata­ko­wa­ni/e na ulicy za trzy­ma­nie za rękę uko­cha­nej osoby lub z powodu naszej ekspresji płciowej. Czę­sto samo­dziel­nie nie da się z tym wszyst­kim sobie pora­dzić. Potrzebne jest wspar­cie.

Co może­cie zro­bić? Zapew­nić pomoc psy­cho­lo­giczną, prawną i socjalną, grupy wspar­cia, inter­wen­cje kry­zy­sowe.

Jest nas w Pol­sce 2 miliony, jed­nak trudno powie­dzieć, że otwar­cie funk­cjo­nu­jemy w prze­strzeni publicz­nej. Niek­tó­rzy wie­rzą, że skoro nas nie widać, to zna­czy, że nas nie ma. Z badań wiemy, że nasza widocz­ność zwięk­sza akcep­ta­cję u więk­szo­ści. Prze­my­ślane i dobrze zapla­no­wane dzia­ła­nia w prze­strzeni publicz­nej mogą stać się bodź­cem do reflek­sji i narzę­dziem zmiany spo­łecz­nej.

Co może­cie zro­bić? Zorganizować marsz rów­no­ści, akcję arty­styczną, hap­pe­ning.

Aby dłu­go­ter­mi­nowo i sku­tecz­nie dzia­łać dla spo­łecz­no­ści osób LGBT+ musimy zdo­by­wać nowe kom­pe­ten­cje i uczyć się współ­pracy. Musimy wzmac­niać komu­ni­ka­cję, fun­dra­ising, czy myśle­nie stra­te­giczne. Przy tym wszyst­kim nie możemy zapo­mnieć o sobie i swo­jej gru­pie. Musimy umieć zadbać o wła­sny dobro­stan.

Co może­cie zro­bić? Zorganizować spe­cja­li­styczne szko­le­nie, pracę nad stra­te­gią, warsz­tat o zrów­no­wa­żo­nym akty­wi­zmie